Στοιχεία για αντικομμουνιστές.

Η Κιργιζία στα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης

Το γεμάτο βουνά Κιργιστάν, ήταν, προεπαναστατικά, μια πάμφτωχη, κυρίως κτηνοτροφική χώρα, με τον πληθυσμό της να αποτελείται βασικά από αγράμματους νομάδες. Ελάχιστα ήταν τα αστικά κέντρα, αλλά ακόμη και σε αυτά κυριαρχούσε η υπανάπτυξη. Ακόμη και στην πρωτεύουσα Μπισκέκ (Φρούνζε επί ΕΣΣΔ) το 1915 υπήρχαν μόλις 4 δημοτικά σχολεία στα οποία φοιτούσαν 439 μαθητές, ενώ δεν υπήρχε καθόλου μέση και ανώτατη εκπαίδευση. Την ίδια περίοδο, πάντα στην πρωτεύουσα, υπήρχαν συνολικά... πέντε γιατροί. Αστική και εργατική τάξη εμφανίστηκαν προς τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν η χώρα «πέρασε» στη ρωσική αυτοκρατορία. Την ίδια εποχή καταγράφονται και οι πρώτοι σοσιαλδημοκρατικοί όμιλοι.

Μου έχει πέσει το ....Spread μου

Δεν ξέρω αλλά τον τελευταίο καιρό δεν είμαι καλά, νιώθω λίγο περίεργα, κάτι μου δημιουργεί μια εσωτερική ταραχή, βλέπω εφιάλτες τις νύχτες, νομίζω ότι κάτι μου πέφτει και μου ξανά σηκώνετε. Εδώ που τα λέμε πώς να μην μου πεφτωσηκώνετε, λίγο είναι να βλέπεις κάθε βράδυ στα κανάλια όλους αυτούς τους ‘‘εργάτες’’ της δημοσιογραφίας να τα δίνουν όλα για την ενημέρωση και να μην σου πέφτει; Επίδομα ανθυγιεινής ακρόασης πρέπει να παίρνουμε όλοι όσοι τους ακούμε και δεν έχουμε φουντάρει ακόμα. Αυτοί βέβαια για το καλό μας τα λένε όλα αυτά τα τρομακτικά πράγματα που θα πάθουμε, λόγο της οικονομικής κρίσης, που εμείς δημιουργήσαμε αφού τόσα χρόνια τρώγαμε χωρίς σταματημό τα λεφτά από το κράτος, γιατί τι να σου κάνει κύριε το κράτος όταν μαζεύει τόσο χρήμα από τους ‘‘πατριώτες’’ βιομήχανους, εφοπλιστές, εμπόρους και γενικά από αυτά τα ‘‘θηρία’’ της Ελλάδας που ζουν για να προσφέρουν ακόμα και το ελάχιστο αίμα που ρουφάνε από τους απάτριδες εργαζόμενους που το μόνο που τους απασχολεί είναι πως θα κλέψουν λίγα λεπτά του ευρώ παραπάνω από αυτά που με τόση αγάπη τους προσφέρουν σε συνεργασία η κυβέρνηση με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις που ελέγχει, το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα των εργατών, όπως είπε και αυτός ο εξαίρετος και καλοσυνάτος κ. Πα(ν)κάλος, τις ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ δηλαδή και τα ταπεινά συλλογικά όργανα των ΣΕΒ, ΕΣΕΕ κλπ.